18. Jan 2006
Nedovoljno obrazovanje novinara u Srbiji, od kojih gotovo polovina nema univerzitetsku diplomu, jedan je od ključnih problema te profesije, rečeno je danas na okruglom stolu Centra za profesionalizaciju medija (CPM), na kojem su predstavljeni rezultati istraživanja u toj oblasti. Rezultati istraživanja, koje su realizovali stručnjaci Centra za politikološka istraživanja i javno mnjenje Instituta društvenih nauka, pokazuju da novinari i drugi medijski profesionalci mogu da studiraju na sedam državnih i pet privatnih fakulteta, na kojima su, u proseku, 54 odsto opšteobrazovni predmeti, a 46 procenata stručni.
Na Fakultetu političkih nauka (FPN) u Beogradu opšteobrazovni predmeti čine čak 70 odsto nastavnog programa, dok studenti novinarstva na novosadskom i niškom Filozofskom fakultetu uče 60 odsto stručnih predmeta, pokazuje istraživanje, obavljeno na reprezentativnom uzorku od više od 700 novinara, studenata, predavača, organizatora i urednika u Srbiji bez Kosova.
Studije novinarstva i drugih medijskih profesija koštaju između 40.000 i 320.000 dinara, rekli su autori istraživanja, obavljenog od jula do oktobra 2005. godine.
Polna struktura studenata, kojih je prošle godine upisano ukupno 700, ukazuje na “feminizaciju profesije”, budući da je odnos jedan prema pet u korist žena. Cinici bi, kako su naveli autori istraživanja, rekli da to ukazuje i na “pad društvenog prestiža” novinarske profesije.
Stavovi ispitanika o obrazovanju za novinarstvo većinski su pozitivni, ali je ukazano na preobimnost programa, nedovoljan udeo praktičnog rada, previsoke školarine, kao i loše finansijske uslove za predavanja na drzavnim fakultetima.
Prema istraživanju, prošle godine registrovano je i sto nefakultetskih obrazovnih programa za novinare (seminari, kursevi…), koje su 34 organizacije realizovale uglavnom zahvaljujući sredstvima stranih donatora, a pohađalo ih je više od 2.000 novinara i medijskih radnika.
Jovanka Matić ukazala je na odsustvo međusobne saradnje organizatora tih programa, kao i njihove saradnje sa medijima i akademskim institucijama, zbog čega dolazi do preklapanja tema, ali i nedovoljnog praćenja tehnoloških novina, u čemu obrazovanje za novinarstvo u Srbiji hronično zaostaje i na akademskom nivou.
Ukazano je i da su opšti programi šest puta brojniji od onih koji su namenjeni za radio i onlajn novinarstvo, a četiri puta od televizijskog, dok nijedan nije bio predviđen za novinare u štampi i agencijama. Tematska specijalizacija nefakultetskih programa ocenjena je kao pozitivan trend, ali je ukazano da je većina tih programa bila isključivo teorijski orijentisana.
